Tuesday, December 30, 2008

สวนนก

ทุกวันนี้ออมมีนาฬิกาปลุกเสียงแสบแก้วหู ที่มาปลุกตรงเวลาตีห้าของทุกวัน ยิ่งช่วงที่ไม่ได้เปิดแอร์นอน โอ้โห เหมือนคุณนกปลุกกรอกใส่หูเลย แต่วันก่อนตอนบ่ายแก่ๆ นั่งอยู่กับออมในบ้าน ได้ยินเสียงนกร้องหลายเสียงมาก ทั้งดังและนาน โต้ตอบกันไปมา เลยออกมายืนดูนอกบ้าน เอ้ย..นกเยอะจริงๆ อยู่บนต้นปีป อยู่บนหลังคาบ้านเราและบ้านแม่ ชอบนะ เค้ามาอยู่เพราะต้นไม่ที่บ้านคงสูงดี หนีคนได้ไกลหน่อย แต่เหมือนชวนกันมาเลย มันเยอะขึ้นกว่าแต่ก่อน หวังว่าคงไม่มารื้อหลังคาบ้านฉันนะจ้ะ
เมื่อวานเช้า ตืนด้วยเสียงแควกๆ มาปลุกอีกแล้ว เลยย่องไปดูที่หน้าต่าง นกอะไรก็ไม่รู้ ตัวใหญ่ หางยาว หยิบกล้องมาเก็บภาพไว้หน่อย กะจะถามหน่อยว่านี่มันนกอะไร ไหนๆ จะอยู่ด้วยกัน ก็อยากจะรู้จักกันไว้ จะได้รู้ว่าชอบอะไร ไม่ชอบอะไร เนอะ?









นอกจากเจ้าตัวใหญ่สุดข้างบนนี่แล้ว นกที่รู้จักก็จะมีนกกางเขนบ้าน นกเขา กับนกเอี้ยง ที่จริงมีนกอีก 1 แบบที่ไม่รู้จัก เป็นนกตัวเล็กๆๆๆๆๆๆๆ มาก หัวถึงหางไม่เกิน 3 นิ้ว รูปลักษณ์มันเหมือนนกไนติงเกล แต่ขนมันไม่มีสีสันพิเศษ เป็นสีเทาหม่นๆ นี่แหล่ะ ความรู้สึกบอกว่ามันไม่ใช่ลูกนก ถึงมันจะตัวเล็กก็เหอะ เสียดายที่ถ่ายรูปตัวเล็กนี่ไม่ทันซะที เดี๋ยวจะลองใหม่ ตอนมากินเกสรดอกปีปพรุ่งนี้
นกเขา

นกกางเขน

นกเอี้ยง


3 รูปล่างนี้ไม่ได้ถ่ายเอง ไปหาในอินเตอร์เน็ตเพื่อจะ save เก็บไว้ดูว่ามีนกอะไรที่มาอยู่ด้วยกันบ้าง

Saturday, December 27, 2008

มีความสุขแล้วดีใช่ไหม

ผ่านไปอีกปี ปีที่สุขแบบที่แปลกไปกว่าเคย ด้วยความเป็นแม่ คนอ่านแล้วคงนึกว่าเป็นความซาบซึ้ง ปลื้มปิติ แต่เปล่านะ -ไม่ใช่ -
เป็นความสุขที่ได้ใช้เวลากับคนที่มีความสุขตลอดเวลาอย่างน้องออม เป็นความสุขที่เห็นคนที่เป็นคุณตาคุณยายมีความสุข เป็นความดีใจที่มีลูกไม่เจ็บป่วยและไม่โยเย เวลาฟังเพลงรักที่มีความหมายดีๆ ดูหนังรักเยียมๆ เห็นสายตาที่คนรักมองกันแล้ว อึ้ม...ว๊าว ก็รู้สึกดี พอนึกได้ว่าเมื่อก่อนเราจะคิดถึงหน้าคนที่ทำให้เรารู้สึกอย่างนั้น ก็ลองนึกดูใหม่ แต่นึกถึงใครไม่ออก ไม่ได้เศร้าเหมือนเวลาอกหัก เปล่านะ ไม่ใช่ว่าไม่รักกันกะบอมบ์ แต่มันคืออะไรก็ไม่รู้ ชีวิตมีความสุขดี แต่...................................แต่อะไรกันนี่

ปลื้ม ชื่อนี้มีใครปลื้ม

ฟังผล poll ทั้งหลายก็ให้ความประหลาดใจกับจำนวนเสียงของเบอร์ 8 ที่ประเมินกันว่าจะได้ คนเรียนเมืองนอกใช่ว่าจะมีความคิดดี
Photobucket
ภาพจาก boringday.net

Friday, December 26, 2008

मेर्री क्ष'Mas





Sunday, December 07, 2008

पोस्ट ऑफ़ थे day

คำอวยพรปีใหม่


เมื่อคืนจะเขียนการ์ดอวยพรให้อาจารย์ คิดไปคิดมาออกมาเป็นอันนี้
สงสัยจิตจะหมกมุ่นไปหน่อย

Saturday, December 06, 2008

ความวัวยังไม่ทันหาย

ความวัวยังไม่ทันหาย ความ-ิบหา-จะมาอีกแล้ว เฮ้อ!!!!
เมื่อไหร่พวกนี้จะมีเวลาย่อยสลายไปเองได้เหมือนขยะอื่นๆ นะ
อยากให้เป็นแบบ เค้าเรียกว่าอะไรนะ....degradable
ลองไปหาข้อมูลว่าขยะแต่ละอย่างใช้เวลาย่อยสลายเท่าไหร่ .. มาดูเร็ว

ชนิดของขยะกับเวลาย่อยสลายตามธรรมชาติ

ชนิดของขยะ เวลาการย่อยสลาย
เศษกระดาษ ๒ - ๕ เดือน
เปลือกส้ม ๖ เดือน
ถ้วยกระดาษเคลือบ ๕ ปี
ก้นบุหรี่ ๑๒ ปี
รองเท้าหนัง ๒๕ - ๔๐ ปี
กระป๋องอลูมิเนียม ๘๐ - ๑๐๐ ปี
ถุงพลาสติก ๔๕๐ ปี
ผ้าอ้อมเด็กชนิดสำเร็จรูป ๕๐๐ ปี
โฟม ใช้เวลาในการย่อยสลายมาก
นักการเมือง ไม่รู้เมื่อไหร่จะย่อยสลายได้ เหมือนอมีบา มีแต่แตกตัวต่อ....ตรูละกลุ้ม